الکتروسکوپ یا برق نما اسبابی است که برای پی بردن به وجود بار الکتریکی ساکن و تشخیص نوع آن به کار می رود . نوع معینی از آن که الکترومتر نامیده می شود مقدار بار الکتریکی را نیز نشان می دهد.امروزه از الکتروسکوپ برای اندازه گیری مقدار پرتو های رادیواکتیو نیز استفاده می کنند. نخستین الکتروسکوپ را ویلیام گیلبرت (1603-1540 م ) ، دانشمند انگلیسی ، ساخت.یک الکتروسکوپ ساده میله ای فلزی دارد که به انتهای آن دو نوار فلزی بسیار نازک وصل شده است . میله در داخل محفظه ای شیشه ای ، یا محفظه ای فلزی با پنجره ای شیشه ای ، قرار دارد . یکی از نوار ها در امتداد میله ثابت است و دیگری می تواند حرکت کند . محفظه درپوش محکمی از جنس یک ماده ی نارسانا دارد 

میله از سوراخ وسط درپوش رد شده است .انتهای بالایی میله به شکل گلوله یا صفحه گرد است.بر اثر تماس جسم باردار با میله ی الکتروسکوپ ، مقداری از بار الکتریکی آن به دو میله و به دو نوار منتقل می شود . بنابر این ، هر دو دارای یک نوع بار الکتریکی می شوند . چون بارهای همنام یکدیگر را دفع می کنند ، نوار متحرک با نوار ثابت زاویه ای می سازد که اندازه ی آن به مقدار بار الکتریکی بستگی مستقیم دارد . پس از دور کردن جسم از الکتروسکوپ ، بار الکتریکی در الکتروسکوپ باقی می ماند و نوار متحرک با زاویه ای ثابت در جای خود ساکن می ماند . برای تخلیه ی بار الکتریکی الکتروسکوپ کافی است انگشت دست خود را با میله تماس دهیم ، در این صورت بارهای الکتریکی از راه بدن به زمین منتقل می شوند ، و نوار متحرک به جای اول خود ، در کنار نوار ثابت ، باز میگردد

جنس میله ی الکتروسکوپ و نوار ثابت معمولا ً آلیاژی از فلز مس است که رسانایی الکتریکی زیادی دارد . اما نوار متحرک چون باید بسیار سبک باشد تا نیروی دفع کننده بتواند آن را به سادگی حرکت دهد ، از ماده ای ساخته می شود که می توان ورق های بسیار نازک و سبک از آن تهیه کرد . به همین دلیل نوار متحرک را معمولا ً از طلا می سازند که رسانایی الکتریکی خوبی دارد.درپوش محفظه که نگهدارنده ی میله است ، عایق و معمولا ً از جنس چوب پنبه است تا از تماس الکتریکی بین میله و محفظه جلوگیری کند . بدنه ی محفظه باید با سیمی با زمین تماس داشته باشد تا بارهای الکتریکی آن به زمین تخلیه شود و تاثیری بر کار الکتروسکوپ نداشته باشد